Մուտքի ձը |
---|
Բաժնի կադեգորիան | |
---|---|
|
Որոնում |
---|
Մեր հարցումը |
---|
Պատանի Պատմագետներ |
---|
Այլ Կայքեր |
---|
Վիճակագրություն |
---|
Ընդամենը ակտիվ. 1 Հյուրեր. 1 Անդամներ. 0 |
Պատանի ՊԱտմագետ |
---|
Главная » Статьи » Սևակ բանաստեղծություններ |
Վարք մեծաց Ու՜շ-ու՜շ են գալիս, բայց ո´չ ուշացած. ծնվում են նրանք ճի´շտ ժամանակին: Եվ ժամանակից առաջ են ընկնում, Դրա համար էլ չեն ներում նրանց: Անտոհմ չեն նրանք կամ անհայրենիք, Հասարակ մորից ու հորից ծնված ՝ Սերում են նրանք և ա´յն վայրենուց, Որ էլ չէր կարող ապրել քարայրում: Սերում են նրանք և ա´յն ծերուկից, Որ նախընտրում էր քնել տակառում: Սերում են նրանք և ա´յն պատանուց, Որ սիրահարվեց իր իսկ պատկերին: Սերում են նրանք բոլո՜ր նրանցից, Որ սատանայի հոգի են ծախում, Միայն թե ամեն մտածածն իրենց. Ի՜նչ փույթ թե սատկեն ժամանակից շուտ: Անվտանգ՝ ինչպես հրդեհն արևի, Անվնաս՝ ինչպես օգտակար լորտուն, Վախ են ներշնչում պետություններին Մինչև իսկ իրենց կամքին հակառակ: Արքաների հետ խոսում են "դու" ով, Եթե, իհարկե, լսում են նրանց, Իսկ թե չեն լսում, մե՜կ է, չե՜ն լռի, Կխոսեն նույնիսկ իրենց կոշկի´ հետ: Ով սահմանում է նոր օրենք ու կարգ՝ Հայտարարվում է և օրենքից դուրս: Բայց չեն վախենում նրանք չար մահից. Ապրում են դժվար ու մեռնում են հեշտ... | |
Просмотров: 6515 | Комментарии: 1
| Теги: |
Всего комментариев: 1 | ||
| ||