Մուտքի ձը

Բաժնի կադեգորիան

Սևակ բանաստեղծություններ [48]

Որոնում

Մեր հարցումը

Գնահատեք մեր աշխատանքները
Պատասխանների ընդհանուր քանակը: 660

Պատանի Պատմագետներ

Այլ Կայքեր

  • Xerox service Pinky
  • «ՆՈՐ ՄԻՏՔ» Երիտասարդների Ինտերնետային Միավորումը
  • Պատանի Պատմագետների Ակումբ
  • Պարույր Սևակ
  • Վիճակագրություն


    Ընդամենը ակտիվ. 1
    Հյուրեր. 1
    Անդամներ. 0

    Պատանի ՊԱտմագետ

    Երկուշաբթի, 29.04.2024, 00:33
    Ողջունում ենք Ձեզ Հյուր
    Մարդը ափի մեջ | Գրանցում | Մուտք | RSS

    ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

    Каталог статей

    Главная » Статьи » Սևակ բանաստեղծություններ

    Աթիլայաբար

    Աթիլայաբար

    Դեռ նոր հանդիպած` մենք բաժանվեցինք,
    Իրար նոր գտած` կորցըրինք իրար:

    Այսպես` դանակի սրությունն են միշտ բութ մատով փորձում:
    Այսպես` մտովին – անգիտակցաբար մեծ մեղք են գործում:

    Այսպես` տալիս են, բայց ավելի քան թերևըս առնում:
    Այսպես` հառնում են, բայց` ավելի շուտ` թերևըս մեռնում:
    Ուրիշի մարմնով, այսպե՛ս, սեփական հոգին են բեռնում
    Ու ծանրանում են, բայց ավելի շատ թեթև են դառնում:

    Այսպես` մի ժամով «Հավերժ քաղաքը»` Հռոմն են առնում.
    Աթիլլայաբար հասցընում մտնել,
    Բայց չեն հասցընում կրակի մատնել…

    13.I.1962թ. Երևան

    Категория: Սևակ բանաստեղծություններ | Добавил: Արայ (15.09.2013)
    Просмотров: 2082 | Теги: Աթիլայաբար, Պարույր Սևակ, Սևակ | Рейтинг: 0.0/0
    Всего комментариев: 0
    Անուն *:
    Email *:
    Կոդ *: